Zmartwychwstały nieprzerwanie chce prowadzić dialog z naszym życiem. Kościół wskazuje na Jego żywą i dynamiczną obecność, stawiając przed nasze oczy na cały czas całego Okresu Wielkanocnego Jego symbole: świecę Paschalną i figurę Jezusa Zmartwychwstałego. Przez te 50 świątecznych dni w centralnym miejscu prezbiterium będzie widoczna figura Zmartwychwstałego z chwalebnymi Ranami i zwycięskim Krzyżem, która nam przypomina Jego Słowo do nas: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani.
Jezus towarzyszy nam w naszej codziennej drodze, mocą swojej miłości większej niż śmierć pozwala nam przekroczyć lęk i daje siły, aby iść naprzód przez różne wydarzenia. Już nie jesteśmy sami.
Drugim symbolem tej obecności Chrystusa jest Paschał: duża woskowa świeca uroczyście poświęcona w Wigilię Paschalną umieszczona przy ambonie. Obrzęd ten już sam jest wyraźnym ogłoszeniem Zmartwychwstania Jezusa i Jego panowania:
Kapłan na paschale źłobi rylcem krzyż, nad krzyżem grecką literę Alfa, pod krzyżem literę Omega, a na czterech polach między ramionami krzyża cyfry bieżącego roku. Jednocześnie głośno i wyraźnie mówi:
Chrystus wczoraj i dziś; Początek i koniec; Alfa i Omega; Do Niego należy czas i wieczność; Jemu chwała i panowanie ;przez wszystkie wieki wieków. Amen. .Po wyżłobieniu krzyża i innych znaków, kapłan może umieścić pięć symbolicznych gwoździ, w formie krzyża, mówiąc przy tym głośno:Przez swoje święte rany jaśniejące chwałą niech nas strzeże i zachowuje Chrystus Pan.
Wśród całkowitych ciemności płonący Paschał wprowadził nas do kościoła i stopniowo rozświetlił mrok, kiedy od niego zapaliliśmy nasze świece. To dokonało się w naszym CHRZCIE – Jezus Chrystus – Światłość świata przeprowadził nas z ciemności grzechu i śmierci do światła życia. Dlatego pełni radosnej wiary śpiewaliśmy w Exultecie (orędziu wielkanocnym) :…weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj, się ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa!(…)Tej właśnie nocy Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani. Nic by nam przecież nie przyszło z daru życia, gdybyśmy nie zostali odkupieni. O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci dla nas! O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna. O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!
Autor
s. Walteria od Trójcy Świętej