W ostatnim artykule wyjaśnialiśmy, czym jest epikleza konsekracyjna. Wiemy już, że modlitwa ta jest przyzywaniem Ducha Świętego, by uświęcił dary chleba i wina, aby stały się Ciałem i Krwią Pana Jezusa. Próbowaliśmy uwrażliwić się na to, że my – zebrani przez Boga w Kościół Święty, nie pozostajemy na zewnątrz tej przemiany. Podobnie jak w czasie przygotowania darów jednoczyliśmy samych siebie, nasze życie z chlebem i winem, czego symbolem była mała kropla wody zmieszana z winem w kielichu wraz ze słowami wypowiadanymi przez kapłana : Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w Bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo. tak teraz razem z darami ofiarnymi mamy być przemieniani przez Ducha Świętego w Ciało i Krew Chrystusa.

Ta tajemnica będzie jeszcze wybrzmiewać w dalszych gestach i słowach Eucharystii – w epiklezie komunijnej i w samych pieśniach i antyfonach na Komunię, mówiących o przemianie w Chrystusa np. Stawajcie się tym, co spożywacie, jesteście Ciałem Chrystusa… Chcąc bardziej zgłębić tę tajemnicę naszej przemiany w Chrystusa dokonywaną przez Ducha Świętego, przytoczmy tutaj kilka tekstów liturgicznych Kościołów Wschodnich. Może to być okazja, jak to wielokrotnie mówił Jan Paweł II pooddychania dwoma płucami Kościoła, które ubogaca naszą wrażliwość wiary:

Anafora św. Jana Chryzostoma: Składamy Tobie również to duchowe i bezkrwawe posługiwanie i prosimy Cię, i modlimy się, i błagamy: ześlij Ducha Twego Świętego na nas i na te przedłożone dary. I uczyń przeto chleb ten najczcigodniejszym Ciałem Chrystusa Twego. Amen. A co w kielichu tym – najczcigodniejszą Krwią Chrystusa Twego. Amen. Przemieniwszy (μεταβαλων) Duchem Twoim Świętym. Amen, amen, amen

Anafora św. Bazylego Wielkiego: (…) modlimy się do Ciebie i Ciebie przyzywamy, Święte Świętych, abyś zesłał z łaski Twojej dobroci Ducha Twego Świętego na nas i na leżące tutaj dary, pobłogosławił je, uświęcił i okazał chleb ten samym najdroższym Ciałem Pana i Boga, i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. Amen. A co w kielichu tym samą najdroższą Krwią Pana i Boga, i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. Amen. Wylaną za życie świata. Amen, amen, amen

W anaforze św. Jakuba, wywodzącej się z Kościoła jerozolimskiego, celebrans modli się o zesłanie Ducha Świętego na zgromadzonych i na dary, aby nawiedził je swoim świętym, dobrym i chwalebnym zstąpieniem, uświęcił i uczynił chleb ten świętym Ciałem Chrystusa. [Lud:] Amen. [Kapłan:] A kielich ten najdroższą Krwią Chrystusa. [Lud:]Amen. Tak właśnie Bóg przez łaskę Ducha Świętego czyni nas Kościołem Chrystusa!                   s. Walteria