W ostatnim artykule mówiliśmy o komunii, że oznacza wspólnotę, że Komunia sakramentalna (przyjęcie Ciała i Krwi Pana Jezusa) o tyle będzie owocnie przeżyta, o ile będziemy  zaangażowani w poszczególne jej stopnie, poprzez które jesteśmy w liturgii prowadzeni: przez modlitwę Ojcze nasz, przekazanie sobie nawzajem znaku pokoju i znak łamania chleba. Innymi słowy, nie ma mowy o Komunii z Panem Jezusem, gdy nie jesteśmy w komunii (we wspólnocie) z innymi wierzącymi, którzy stanowią Jego Ciało. Nikt nie wierzy sam. Bo (…) jeżeli chodzimy w światłości, wtedy jesteśmy we wspólnocie jedni z drugimi (por.1J 1, 7)

Do modlitwy Ojcze nasz, o której mówiliśmy ostatnio, dodajemy na koniec starożytne zawołanie (z końca I lub początku II wieku):

Bo Twoje jest Królestwo i potęga i chwała na wieki.

Wyraża ono głębokie doświadczenie wiary, że Ten Bóg, który pozwala się nam nazywać Ojcem, jest jedynym Panem i nie ma innego, jest Jedynym, który ma władzę nad wszystkim, jest Panem chwały, która wypływa z samej Jego Boskiej natury, a nie pochodzi z zewnątrz. Wiara, czyli osobista więź z Bogiem – naszym Dobrym Ojcem, pomaga nam właściwie patrzeć na świat, na wydarzenia. Nie jako na siły, które nami rządzą, ale jako na takie, nad którymi jest Ktoś Większy – sam Bóg. Jeżeli dotykają nas kataklizmy, choroby, cierpienia, to Bóg cierpi w nich razem z nami, nie jest wobec nich ani obojętny, ani bezradny. Sam przeżywa w Jezusie Chrystusie wszystko, co nas dotyka, bierze wszystko w swoje ręce. Zatem ci, którzy w Niego uwierzą, mogą brać całą rzeczywistość z Jego ręki – zewnętrznie taką samą, a jednak już odmienioną. Jak pisał młody Karol Wojtyła w swoich poezjach: …dziś każdy ból, który powraca od Ciebie, po drodze odmienia się w miłość. Dokonuje się to, gdy patrzymy z wiarą, gdy bardziej ufamy temu, jak widzi Bóg niż swoim oczom, różnym opiniom. Nasiąkniemy Bożym patrzeniem, gdy pozwolimy sobie na częstsze zwracanie się do Niego, zauważanie Go w ciągu dnia, słuchanie Jego Słowa, rozmowę z Nim w sercu. Każdy akt przyjęcia naszej rzeczywistości jako pochodzącej z ręki Boga, który daje tylko miłość, jest uznaniem Go Bogiem, Panem, Władcą pełnym chwały!